Als ze hoort dat de negenjarige Simon* op school huilend heeft verteld dat zijn moeder hem de vorige dag heeft geslagen en met veel geweld naar bed gesleept, besluit jeugdbeschermer Ashley (28) dat de maat vol is. Simon moet daar weg. Maar… er blijkt alleen een goede plek hem voor beschikbaar aan de andere kant van het land. Dan zou hij zijn school, met de juf waar hij zo aan verknocht is, ook nog moeten missen. Dat wil ze hem niet aan doen, hij heeft al zo weinig. In overleg met het team van collega’s bij De Jeugd- en Gezinsbeschermers (DJGB) komt Ashley tot een andere oplossing: ze wil dat moeder vertrekt, zodat Simon daar met zijn stiefvader kan blijven wonen.  

“Help me vergeten dat mijn moeder drinkt” 

Ashley werkt sinds begin dit jaar als jeugdbeschermer bij DJGB na een overstap vanuit het jongerenwerk. Een bewuste keuze: “Het is belangrijk en bijzonder mooi werk. Ik durfde het aan omdat ik zag dat er veel opleidingsmogelijkheden waren en er een heel team aan begeleiding gereed stond”. Eind februari was ze, na een korte inwerkperiode, voor het eerst alleen bij de rechtbank op zitting bij een zaak die nieuw was bij DJGB: de veiligheid van Simon. Hij kreeg een ondertoezichtstelling, Ashley werd zijn jeugdbeschermer. Tijdens het eerste huisbezoek trof ze niet alleen moeder en stiefvader thuis maar ook Simon zelf, terwijl vooraf was gezegd dat hij er niet zou zijn. “Hij had zich teruggetrokken, was een beetje bang, want hij vond het heel spannend om mij te zien. Ik kon hem uitleggen dat ik er was voor hem, om te kijken of het goed met hem ging. Later heb ik hem op school ook nog gesproken. Dat was een veiligere plek, daar kon hij vrijer praten en vertelde hij dat zijn moeder veel dronk. Op mijn verzoek heeft hij een tekening gemaakt en ik heb hem gevraagd wat hij graag zou willen. Hij zei: ‘Een eigen slaapkamer, dat mama niet meer zou drinken en dat er in huis geen ruzie meer zou zijn’.” 

Simon woont sinds een jaar of vier samen met zijn moeder, stiefvader en een volwassen stiefbroer in een flat met twee slaapkamers. Hiervoor had zijn moeder verschillende andere relaties waarbij vaak sprake was van huiselijk geweld. Het jongetje heeft daardoor een trauma opgelopen. Hij wordt heel snel boos, heeft verlatingsangst en kan zeer terneergeslagen zijn. “Zo zeer dat hij soms zegt dat het voor hem allemaal niet meer hoeft”, aldus Ashley aan wie hij vraagt: ‘Kunnen jullie mij helpen te vergeten dat mijn moeder drinkt?’  

Bijzondere aanpak 

Zijn biologische vader is niet in beeld. Maar terwijl zijn moeder volgens Ashley nooit iets leuks doet met Simon, niet komt kijken bij activiteiten op school of sport, toont zijn huidige stiefvader wél interesse in het kind. Hij gaat het met Simon vissen, voetballen en kamperen. “Deze man drinkt ook wel een biertje maar heeft geen verslavingsproblematiek zoals moeder. Zij gebruikt, behalve overmatig alcohol ook cocaïne. En onder invloed ontstaan dan veel heftige ruzies. Ik geloof wel dat ze van haar zoon houdt, maar door de verslavingen is het voor haar lastig om dat te uiten.” 

Stiefvader was het direct eens met de toch wel bijzondere aanpak om moeder, de enige gezaghebbende ouder, weg te sturen. “Daarop heb ik bij de rechtbank een spoeduithuisplaatsing aangevraagd met plaatsing bij stiefvader. Dat lukte. Omdat zijn vrouw, de moeder van Simon, niet mee wilde werken aan deze constructie, moest hij haar de toegang tot de woning, die gelukkig op zijn naam staat, weigeren. Dat heeft hij gedaan.” 

Met behulp van een rechterlijk bevel dat van kracht is tot december, woont moeder nu bij haar zus. Voorlopig lijkt het goed te gaan. Ze is gestopt met drugsgebruik en heeft twee uur per week onder begeleiding omgang met Simon. “Heel langzaam werken we aan een terugkeer naar huis”, zegt Ashley, “daarvoor moet ze structureel vooruitgang laten zien.” 

Steun 

En Simon? Hij vindt de situatie lastig. Ondanks alles wil hij het liefst dat zijn moeder terugkomt. Hij is boos, verdrietig en beschadigd. Daarom krijgt hij therapie en een coach. Stiefvader wil de relatie met de moeder van Simon niet beëindigen en onderhoudt die nu op afstand. Volgens Ashley is hij het ermee eens dat deze ingreep nodig was. “Ik had dit niet kunnen bedenken zonder de steun en in overleg met een groot team. Maar het was het proberen waard. Ik had wel vertrouwen in deze stiefvader maar als hij had gezegd: ‘zoek het maar uit’, was het ook niet gelukt. Nu hoop ik dat moeder, met veel ondersteuning en begeleiding in december weer terug naar huis kan. En ik hoop voor Simon dat ie weet dat ze van hem houden.”  

*Simon is vanwege de privacy een gefingeerde naam